Μια διάλεξη από την Έλενα Ματθαιοπούλου αφιερωμένη στην σχέση του Wagner με την Ελλάδα.

Όλη του τη ζωή ο Wagner ήταν κατακυριευμένος από εμπορικό πάθος και θαυμασμό για την Ελλάδα και τους Έλληνες και επηρεάσθηκε καθοριστικά από τη μυθολογία και το αρχαίο δράμα – ιδίως από τον Προμηθέα Δεσμώτη και την Ορέστεια του Αισχύλου, τον οποίο θεωρούσε κορυφαίο δραματικό ποιητή όλων των εποχών. Μάλιστα η σύλληψη και η δομή της Τετραλογίας του (κατά τη διάρκεια της οποίας, μέσα από τέσσερις ξεχωριστές όπερες, παρακολουθούμε τις συνέπειες των πράξεων των διάφορων χαρακτήρων – θεών, θνητών και υποχθόνιων όντων – πάνω στην πορεία και εξέλιξη του τότε κόσμου), ο Βάγκνερ, όπως ο ίδιος εξηγεί σε γραπτά και επιστολές του, που θα διαβαστούν κατά την διάρκεια της διάλεξης, εμπνεύσθηκε από αυτά τα δυο έργα του Αισχύλου, ακόμη και όσον αφορά στους Θεούς της Τετραλογίας, που αντιστοιχούν σε θεούς του Ολύμπου. (Βόταν=Ζευς, Φρίκα=Ήρα κλπ.)