Η εκδήλωση είτε έχει ακυρωθεί, είτε αναβληθεί, λόγω κορωνοϊού.



Πώς μοιάζει ένα γλυπτό ή ένας πίνακας στη σύγχρονη τέχνη;

Τα παιδιά γνωρίζουν, μαθαίνουν και παίζουν με τα έργα σύγχρονων καλλιτεχνών. Χρησιμοποιώντας τα, αναπάντεχα πολλές φορές, υλικά των καλλιτεχνών, δημιουργούν το δικό τους, πρωτότυπο εικαστικό έργο. Με την εικαστικό Βασιλική Σηφοστρατουδάκη.

• 15 Νοεμβρίου 2020 Μέσω μιας ζωγραφιάς γνωριζόμαστε, συζητάμε, γευόμαστε
Με αφορμή το έργο της Μαρίας Παπαδημητρίου T.A.M.A Hotel Grande 2005, τα παιδιά συζητούν για τη σύγχρονη τέχνη, µέσα από πρακτικές της καθηµερινότητας. Χρησιµοποιώντας χαρτιά, σχεδιάζουν το αγαπηµένο τους φαγητό, µαχαιροπίρουνα και ποτήρια, γεµίζοντάς τα µε φανταστικά ή υπαρκτά φαγητά. Ένα µοτίβο, όπως το καρό τραπεζοµάντηλο, δηµιουργείται ως φόντο. Καθώς το εργαστήριο εξελίσσεται, τα παιδιά µετακινούνται και ζωγραφίζουν στα έργα των νέων τους φίλων, "κερνώντας" έτσι το σχέδιο τους και εντείνοντας την ιδέα του µοιράσµατος, όπως και στο κοινό τραπέζι της καλλιτέχνιδας. Έπειτα, τα παιδιά ενώνουν και "µοιράζονται" το τραπέζι που έχουν δηµιουργήσει, φτιάχνοντας µία αναπαράσταση του έργου της Μαρίας Παπαδηµητρίου.

• 13 Δεκεμβρίου 2020 Ζωντανεύοντας έναν πήλινο κήπο
Με αφορμή το έργο του Παντελή Χανδρή "SCHATTENENTBLÖSSTER". Το εργαστήριο ξεκινάει από τον κήπο του Ιδρύματος Θεοχαράκη, όπου τα παιδιά συλλέγουν φύλλα που τα εντυπωσιάζουν και στη συνέχεια συζητούν για τη ποικιλία των φύλλων και των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών τους. Σαν µμεγεθυντικοί φακοί, τα παρατηρούν και τα περιγράφουν. Κρύβονται στα φύλλα και βλέπουν τον κόσµο µέσα από αυτά µε τη φαντασία τους ή και σε πραγµατικό χώρο. Χρησιμοποιώντας τα φύλλα, πηλό και σύρµατα, τα παιδιά φτιάχνουν τον δικό τους πήλινο κήπο, δημιουργώντας φύλλα που µιµούνται αυτά που έχουν συλλέξει και παίρνοντας ιδέες από φωτοτυπίες.

• 24 Ιανουαρίου 2021 Μπορώ να κρυφτώ μέσα στις ψηφίδες;
Με αφορμή το έργο της Ρένας Παπασπύρου "Εικόνες στην ύλη", τα παιδιά συζητούν για τη σύγχρονη τέχνη και τη σχέση της µε τον δηµόσιο και τον ιδιωτικό χώρο, τις κρυψώνες των εικόνων καθώς αφηγούνται εµπειρίες, συνδέοντας τη φανταστική εικόνα µε τη ρεαλιστική. Τι θα γινόταν αν το πάτωµα ανέβαινε στο ταβάνι; Η Ρένα Παπασπύρου, σαν µικρό παιδί, φανερώνει τα πρόσωπα που κρύβονται µέσα στο µωσαϊκό και τα ζωγραφίζει µε τον µαρκαδόρο της. Έτσι και τα παιδιά, βρίσκουν τις κρυφές εικόνες ανάµεσα στις ψηφίδες και τις σχεδιάζουν µε το µαρκαδόρο τους, δηµιουργώντας στο τέλος τον δικό τους μωσαϊκό τοίχο.

• 21 Φεβρουαρίου 2021 Χτίζω, ονειρεύομαι, εξιστορώ. Πού υπάρχει το θέατρο;
Με αφορμή το έργο του Κωστή Βελόνη. Το πολυσύνθετο έργο του Κωστή Βελόνη αφηγείται και θυμίζει κάτι μεταξύ παιχνιδιού και μνημείου. Η γλυπτική δημιουργείται από γεωμετρικά σχήματα, υλικά που χτίζουμε, εικόνες από το θέατρο, σκάλες, ήλιο, κολώνες και άλλα αναπάντεχα υλικά. Άλλες φορές τα γλυπτά γίνονται τόσο μικρά, όσο μία μακέτα, και άλλες παίρνουν φυσικό μέγεθος. Τα παιδιά, βλέποντας το έργο του καλλιτέχνη, συνδέουν τη σύγχρονη τέχνη με την ιστορία, το θέατρο και τη λογική του lego. Στο τέλος, φτιάχνουν τη δική τους µακέτα, παίρνοντας αφορµή από τα υλικά και τα σύµβολα που χρησιµοποιεί ο καλλιτέχνης.

• 21 Μαρτίου 2021 Ο χορός των γλυπτών
Με αφορμή το έργο της Γεωργίας Σαγρή, Dynamis, 2017. Το έργο της Γεωργίας Σαγρή, συνθέτει τον χορό µε τον δηµόσιο χώρο, τη γλυπτική και την παράδοση. Στο εργαστήριο τα παιδιά δημιουργούν ένα γλυπτό με χαρτόνια και δοµικά υλικά, συνδέοντάς τα µε γεωµετρικά σχήµατα από χαρτόνι. Το έργο τους ολοκληρώνεται µε τον τίτλο του, ο οποίος αφηγείται την ιστορία του.