Μισός αιώνας τέχνης
Πενήντα χρόνια που συμπληρώνονται φέτος από την πρώτη ατομική παρουσία του Πέτρου Ζουμπουλάκη στο ελληνικό καλλιτεχνικό γίγνεσθαι, και η παρούσα έκθεση μετατρέπεται σε μια ευτυχή συγκυρία. Μισός αιώνας εικαστικής δημιουργίας συμπυκνώνεται στην έκθεση που αντικείμενό της δεν είναι άλλο από τον τόπο που γεννήθηκε και έζησε, την πόλη της Αθήνας· μια Αθήνα αντιφάσεων, άλλοτε γοητευτική και άλλοτε άσχημη, μα πάντοτε εξαιρετικά ενδιαφέρουσα. Άλλωστε όπως έχει πει και ο ίδιος ο ζωγράφος:
"Με την Αθήνα συνδέομαι με σχέση αγάπης και μίσους. Στην Αθήνα γεννήθηκα, στην Αθήνα μεγάλωσα, την γνώρισα σε όλες τις μεταλλάξεις της, η Αθήνα με πονάει καθημερινά." 

Ο Ζουμπουλάκης λοιπόν, μέσα από τη βιωματική σχέση που έχει με την πόλη του, παρουσιάζει μια έκθεση που απαρτίζεται τόσο από έργα που δημιούργησε κατά τη διάρκεια της ζωγραφικής του πορείας όσο και από οπτικοακουστικό υλικό αλλά και αντικείμενα που αποσκοπούν στο να δημιουργήσουν γνώριμες "γωνιές" της πρωτεύουσας. Με τον τρόπο αυτό δημιουργεί πέρα από μια ιδιαίτερη αισθητική εμπειρία, μια εικαστική μικρογραφία της καθημερινής πραγματικότητας των κατοίκων της Αθήνας. Η κριτική ματιά του καλλιτέχνη απέναντι στην πόλη του δεν περνάει φυσικά αδιάφορη από τον επισκέπτη αλλά δεν καθοδηγεί. Ο μικρόκοσμος που δημιουργείται μέσα στην αίθουσα τέχνης, μοιάζει με αυτόν που υπάρχει σε μια κρυστάλλινη σφαίρα, που μέσα της κλείνει μια σκηνή τόσο εύθραυστη όσο και εύκολα μεταβαλλόμενη· είναι στο χέρι του επισκέπτη το πώς θέλει να δει την εικόνα αυτή. 

Από την άλλη πλευρά η έκθεση αναδεικνύει για άλλη μια φορά τη μεγάλη ζωγραφική του Πέτρου Ζουμπουλάκη· σχεδιαστική άνεση, αρμονία χρώματος και σύνθεσης. Ένας μοντέρνος κλασικός και ταυτόχρονα ένας κλασικός μοντέρνος. Η τέχνη του Ζουμπουλάκη υπάρχει εδώ για να μας θυμίζει όλες αυτές τις αισθητικές αξίες που μοιάζουν να χάνονται. Ένας ακάματος εργάτης του πινέλου και του χρώματος. Υφολογικά ρεαλιστής αλλά όχι μέσα από την στείρα και ψυχρή αναπαράσταση. Στοιχεία σουρεαλισμού μπλέκονται στο έργο του συχνά, δημιουργώντας έναν διάλογο μεταξύ ονείρου και πραγματικότητας. Πρωτίστως Ζωγράφος. 

"Η Αθήνα μου" λοιπόν που πρόκειται ουσιαστικά για την Αθήνα όλων μας, των κατοίκων και των επισκεπτών της, των εραστών και των εχθρών της, εγκαινιάζει τη νέα εκθεσιακή περίοδο του Χώρου Τέχνης ΣΤΟart ΚΟΡΑΗ και προσκαλεί τον επισκέπτη να βιώσει για άλλη μια φορά την πόλη μέσα από ένα διαφορετικό πρίσμα. Μια ευκαιρία να την ξαναδούμε σε βάθος και να την ανακαλύψουμε ξανά. Η Αθήνα ως ιδέα, ως ιστορία, ως καθημερινότητα, ως εμπειρία.

Βένια Παστάκα
Ιστορικός Τέχνης